Tahincioğlu Holding’in genel merkezi olarak planlanan binanın genel mimarisi ve iç mekan kurgusu oluşturulurken, holdingin temsili kimliğini yansıtmak ön planda tutulmuştur. Yapı, birden çok şirketi tek bir yönetimle aynı çatı altında toplamaktadır. Bu sebeple planlamanın alt yapısında bütünleyici, net ve merkezi özellikleri olan kare ve dairesel formlar mevcuttur. Bu bütüncül formlar yalnızca planlamayı örgütlemekle kalmaz, yapının geometrik bir heykel olarak ele alınışında araçtırlar. Kare prizma ve silindirik iki kütlenin çakışması ile oluşan kütledeki doluluk ve boşluklar  binanın mimarisi ve iç mekan organizasyonundaki başrol oyuncularıdır.

Binanın giriş holü ve devamındaki iç boşluk, fonksiyonun gerektirdiği prestij algısını yaratır. Aynı zamanda sirkülasyonun koridorlaşmadan, merkezi bir yapıda ve ferah bir atmosferde çözümünü sağlar. Binanın ilk 7 katında planlanan ofisler, dairesel bir yerleşimle, panoramik olarak denize yönlenir. Son üç katında ise daha geniş mekanlara sahip yönetim birimleri ortogonal bir yapıda yer alır ve binanın en dış konturunu oluşturan prizmayı tamamlarlar. Silindirin ilk iki katta prizmanın dışına taşan masif kısmı ise hem biçimsel hem de işlevsel olarak kendini ayrıştırır. Seminer salonu ve bu salona ait destekleyici birimler bu kütle içerisinde planlanmıştır. Binanın önemli yapısal elemanlarından biri de 8 kat yüksekliğindeki taşıyıcı kolondur. Geometrik çakışmanın strüktürel bir sonucu olarak ortaya çıkan kolon, aynı zamanda oluşturduğu boşlukla birlikte yapının dışarıdan algılanışındaki simgesel değerini vurgular.